Godin Nehalennia

Avond rond Nehalennia

Vrijdag 26 Oktober 2018 was er een volle maan avond rond de Godin Nehalennia in de Tempel van de Godin te Amsterdam.

Priesteres Zia Elohka maak iedere keer weer veel werk van deze thema avonden rond een specifieke Godin en ook deze keer kwam ze met verrassende interpretaties. Natuurlijk vind je hier geen letterlijk verslag, ik probeer ook aan de hand van mijn eigen onderzoek het informatieve deel van deze avond echter wel zo goed mogelijk te reconstrueren.

In 1647 kwamen bij Domburg restanten van een oude tempel aan het licht waarbij men votiefstenen gevonden heeft gewijd aan verschillende Goden en Godinnen, waarvan de meeste aan de Godin Nehalennia gewijd waren. In 1970 vond men ook weer votiefstenen, allen gewijd aan de Godin Nehalennia, nu echter bij Colijnsplaat. De tempel in Domburg was niet uitsluitend aan Nehalennia gewijd en lag vlakbij een Romeinse legerplaats. De tempel in Colijnsplaat was wel geheel aan Nehalennia gewijd, beidde dateren uit de eerste eeuwen van onze jaartelling en de beidde tempels hebben zeker samengewerkt. In 2004 heeft men in Colijnsplaat een tempel gereconstrueerd.
Het was een Romeinse gewoonte om een soort van deal te maken met de goden en godinnen; wanneer die zorgden voor een behouden, vruchtbare reis, dan zouden ze als dank een votiefsteen krijgen. Deze votiefstenen werden dan aan de Goden en Godinnen geschonken bij hun tempel. Zo zijn er in Nederland votiefstenen gevonden gewijd aan o.a. de Godinnen Nehalennia, Ammaca, Arcanua, Badumna, Borvoboendoa, Cobba, Exomna, Fosta, Frisava, Gamaleda, Haeva, Hludanae, Hurstrga, Rura, Sandraudiga, Seneucaega, Vabusoa en Viradecda (Je vind al deze Godinnen in het boekje: Goden van de Lage Landen van GardenStone).
Alleen van de Godin Nehalennia zijn ook de restanten van Haar tempels teruggevonden, mogelijk waren de tempels van de andere hier genoemde Godinnen van hout, waar met de loop der tijd weinig tot niets van overgebleven is.

Wanneer je naar de votiefstenen gewijd aan de Godin Nehalennia kijkt zie je hierop vaak o.a. een mandje met appels en een hoorn des overvloeds, symbolen voor vruchtbaarheid. Nehalennia was dus zeker ook een vruchtbaarheidsgodin. De appels duiden ook op de andere wereld, het appelland (Avalon), dus voedsel van eeuwig leven.
De hond die de Godin Nehalennia heel vaak vergezeld word meestal geduid als een begeleider naar de Andere Wereld.
Priesteres Zia Elohka kwam met een alternatieve duiding van de hond. Door een onderzoek van L. Therkorn was haar bekend dat er dieren­resten begraven waren rond verschillende prehistorische boerderijen in Nederland. Zo waren er rond deze prehistorische boerderijen ver­schil­lende kuilen gevonden die met verschillende sterrenbeelden en periodes in verband gebracht konden worden.
De winterzonnewende was gerelateerd met het sterrenbeeld Paard en de zomer­zon­ne­wende met het sterrenbeeld Koe, op overeenkomstige plekken rond de boerderij waren er botten van deze dieren gevonden op plaatsen die overeenstemden met het sterrenbeeld. Op de ene plek een schedel, elders een voorpoot, weer elders een achterpoot, precies overeenkomstig het sterrenbeeld. Rond res­pec­tieve­lijk de winter- en de zomerzonnewende kwamen de sterrenbeelden Paard en Koe dan op. Met de oogstperiode kwam het sterrenbeeld van de Grote Hond op (Zie Therkorn).
De Godin Nehalennia was dus niet alleen vanwege de Hoorn des Overvloeds waar Zij vaak mee af­ge­beeld word een vruchtbaarheids godin, ook de hond die Haar vergezeld kan met de oogst­periode en vruchtbaarheid in verband gebracht worden.

Priesteres Zia Elohka kwam met nog een interessante interpretatie rond de achterkant van veel votiefstenen gewijd aan de Godin Nehalennia. Op de achterzijde zien we vaak een soort doek afgebeeld, de Godin lijkt op een soort van troon te zitten met daarachter een groot doek. Bij enkele votiefaltaren zijn ook op regelmatige afstand kleine gaatjes aan de bovenkant gemaakt, volgens Stuart (Blz.32) misschien om een gordijntje op te hangen waarachter de Godin Nehalennia dan schuil ging. Dit deed Priesteres Zia Elohka sterk denken aan de cultus rond Nerthus.
Tacitus beschrijft de cultus van Nerthus in hoofdstuk 40 van zijn Germanië:

Priesteres Zia Elohka had geïnspireerd op deze cultus rond de Godin Nerthus ook voor de Godin Nehalennia een wagen gemaakt met een zitplaats voor de Godin Nehalennia achter een sluier (zie foto rechts). De Godin Nehalennia zal net als vele andere locale Godinnen ommegangen gemaakt hebben rond de akkers. De doeken achterop de votiefstenen kunnen er op wijzen dat dit in een met doeken gesluierde wagen zou kunnen zijn geweest, zoals we dat bij Tacitus beschreven zien rond de cultus van de Godin Nerthus.
Aanbevolen boek: De Nerthus-claim van GardenStone

Geweldig hoe de frisse blik van Priesteres Zia Elohka toch weer met nieuwe interpretaties rond deze oude Godin komt! De volle maans avonden rond één bepaalde Godin eenmaal in de twee maanden in De Tempel van de Godin zijn altijd zeer de moeite waard om heen te gaan!

Het Rituele deel van de avond

Na een drink- en toilet pauze begonnen we het tweede deel van de avond met een lied waarmee we verschillende Godinnen eerden. Dit waren allemaal Nederlandse Godinnen waarvan er in Nederland stenen votiefaltaren zijn gevonden, te weten de Godinnen Nehalennia, Ammaca, Arcanua, Badumna, Borvoboendoa, Cobba, Exomna, Fosta, Frisava, Gamaleda, Haeva, Hludanae, Hurstrga, Rura, Sandraudiga, Seneucaega, Vabusoa en Viradecda (Je vind al deze Godinnen in het boekje: Goden van de Lage Landen van GardenStone).
Alleen van de Godin Nehalennia zijn restanten van twee tempels teruggevonden, van de andere Godinnen alleen votiefstenen. Deze votiefstenen werden als ingeloste geloften bij een tempel gewijd aan deze Godinnen geschonken, de tempels van deze Godinnen zullen wellicht van hout gemaakt zijn geweest en zijn helaas verloren gegaan. Om deze vergeten Godinnen te eren zongen we het volgende lied:

Dit lied herhaalden we totdat we de namen van alle Godinnen gezongen hadden. Gelukkig had priesteres Zia alle namen ook fonetisch uitgeschreven zodat we een goed idee van de uitspraak hadden. Hierna zongen we nog enkele liedjes afgewisseld met mooie gedichten van priesteres Zia Elohka, allen speciaal voor de Godin Nehalennia...
Priesteres Zia Elohka had een beeldje van de Godin Ne­ha­len­nia gemaakt, geplaatst in een gesluierde kar, dat we nu gingen wijden. Op het altaar stonden verschillende schaaltjes klaar; met zeezout, met zand van het strandje van Colijnsplaat, met het goud van alle eeuwen: graan, en met zaadjes van Nehelennia´s lenteviering in Colijnsplaat eerder dit jaar. We reinigde onszelf met rook (smudgen) terwijl we allen het lied "Ontwaakt, ontwaakt" zongen.
Priesteres Zia haalde het beeldje uit de gesluierde wagen en reinigde het in de rook. Het beeldje had aan de achterkant een opening, priesteres Zia wijde het beeldje al zingende door er wat van het zout in te brengen. En zo ging het beeld van Nehalennia de groep rond tot allen het beeldje gewijd hadden door er respectievelijk zout, zand, zaad en graan in te stoppen, waarna priesteres Zia het beeldje weer afsloot en op Haar zetel plaatste.
Vervolgens opende priesteres Zia de ogen, oren en mond van het beeld van de Godin Nehalennia met gewijd water. Vanaf vanavond heeft de Godin Nehalennia een vaste plaats op het altaar van de Tempel van de Godin in Amsterdam!
We kregen nu de gelegenheid om in een meditatie of trancereis een connectie te maken met de Godin Nehalennia. Priesteres Zia legde ons van te voren uit wat de bedoeling was en dat het geen geleide visualisatie was. Met het gezang van de priesteres gingen we in een trance en maakten we een connectie met de Godin. Voor mij was het een bevestiging van mijn pad dat ik volgde met de opleiding tot priester van Nehalennia. Na dit meditatieve moment konden we een kaart trekken uit een schitterend orakel deck en als mooie afsluiting mocht iedereen iets uit de hoorn des overvloeds van de Godin Nehalennia halen: een appel en een schitterend hangertje van de Godin Nehalennia gemaakt door priesteres Zia Elohka! (zie foto rechts).
Zowel het eerste deel van de avond als het tweede deel, het ceremoniële deel, waren werkelijk schitterend! Het is altijd weer een verrassing wat Zia van deze volle maan avonden maakt!